|
||||||||
“ Songcrafter, blues explorer, mystery muser Paul Nelson brings the music home. Op zijn website, waar ieder woord afgewogen en nergens overbodig lijkt, vat men Paul Nelson in zijn BIO in drie woorden samen als “songwriter, blues verkenner en geheimzinnige dromer…”, met als tweevoudige opdracht “zijn muziek thuis brengen en met zijn rauwe, intieme en vaak intense schrijfstijl een atmosfeer creëren, die de luisteraar omringt….”. New Hampshire (NH), de "Granite State", is een van de staten in het noordoosten van de Verenigde Staten en behoort tot de regio New England. De hoofdstad is Concord. Paul Nelson is geboren in Manchester, New Hampshire. Zoals Nelson op zijn nieuwe album afgebeeld staat, zo klinkt ook ‘Over Under Through’: vrij relaxt en moeilijk in één vakje te plaatsen. Nelson reist met ons in een muzieklandschap dat zowel blues, roots, folk, rock en jazz meesterlijk vermengt. Met producer/ multi-instrumentalist Tom Eaton (Vance Gilbert, Ellis Paul) trok Nelson buiten Boston naar een studio in Newburyport, MA, waar hij met top muzikanten (lees: iconen) uit de folk en blues scene van New England, tien originele nummers en een Johnny Cash cover opnam. Gitarist Kevin Barry (Ray LaMontagne, Paula Cole), bassist Richard Gates (Suzanne Vega, Richard Thompson), drummer John Sands (Aimee Mann, Liz Phair), Paul Kochansky (staande bas) en achtergrondzangeressen Kristin Cifelli en Nickie Fuller maakten deel uit van de line-up. Het album werd in oktober van het voorbije jaar afgewerkt met de hulp van Nelson’s mentor Ellis Paul en trompettist / flügelhornspeler Jeff Oster. Wat bij het beluisteren hier al direct opvalt, is Nelson’s stem. Hij heeft een fascinerende stem, deels die van een velourse crooner en deels die van een doorleefde zanger, afhankelijk van dat wat hij in zijn nummers tot leven wil brengen. Met ”Go Down Ezekiel” opent Nelson ‘Over Under Through’. Het is een langzame, donkere blues, waarin je het ritme van John Sands’ monotone, koele trom tot in je hart kan voelen. De vuile, swampy gitaar van Kevin Barry trekt de Engelen aan, die, zoals geschreven staat in de Hebreeuwse Bijbel, de profeet Ezechiël moesten leiden bij de heropbouw van Israel. Ook in ”Ghost in the Basement” zit er dat dreigende ritme, dat enkel onderbroken wordt door de mooie vocale engelachtige harmonien van Kristin Cifelli en Nickie Fuller. Nelson neemt ons in het nummer mee naar een andere plaats. Het zouden de donkere steegjes kunnen zijn, die ons in thrillers leiden naar de misdaad. De intimiteit van Nelson’s zang sleept je mee en het maakt, gehypnotiseerd zijnde, totaal niet uit hoe vaak hij het refrein herhaalt. Kevin Barry's huilende lapsteel gitaar en teksten als (vertaald) "Er is een geest in de kelder, ik weet dat ze daar is / Waar de dozen worden gestapeld achter de trap / ik hoor haar 's nachts wanneer ik probeer te slapen / Door mijn herinneringen gunnen ze me geen rust / Ze schuren en schuiven rond in het donker / zonder idee waar te beginnen...”, maken alles nog dreigender. Dit had een nummer uit de songbook van Leonard Cohen kunnen zijn. In ”Color It Blue” zitten mooie solo’s van Jeff Oster op bugel/trompet en in ”Secret” zijn eigen gedachten, gevoelens en herinneringen het onderwerp. Er hangt daarna (gelukkig) een ontspannen gevoel in het melodieuze ”Lay a Little (on Me)”, dat je opnieuw hoop geeft. In “Alice Mullin” zijn Oster’s bugel en Barry’s lap steel daarna opnieuw erg belangrijk. Nelson’s bewerking van de Johnny Cash klassieker ”I Walk the Line” klinkt nog soulvoller door de manier waarop hij hartverscheurend zijn woorden spint en de oorspronkelijke pathos intact houdt. Hierna maakt Nelson de weg vrij voor twee (subtiele) politieke nummers. In ”Relative Work” relativeert hij feiten en in ”Silent Majority”, waar de band zowaar gaat rocken, roept hij op om op te staan en je te laten horen. De titelsong ”Over Under Through”, een half gezongen, half gesproken verhaal over het leed en de zoektocht naar vrede in het leven, is in één woord “episch”, omdat het tempo de titel weerspiegelt en de boodschap benadrukt: “To get where you’re going only this must you do. Follow the path that leads you over, under, through. Over the mountain of sorrows, under the crashing waves, through the valley of pain and suffering…”. Er blijft nog ”There is Weeping”, de afsluiter. Nelson zorgt ervoor dat zijn hymne-achtige opbeurende boodschap, als in het evangelie, dichtbij komt. Ook nu kunnen we genieten van de hoop die er vanuit het nummer opgaat, waarbij knappe vocale harmonieën een deel van de ontknoping uitmaken. ‘Over Under Through’, de nieuwe release van Paul Nelson, heeft iets, dat gewoonweg “aanstootgevend” is. Komt het omdat Nelson’s nummers enigszins donker en spookachtig zijn, maar met een onderliggende hoop. Verschillende getalenteerde muzikanten hielpen Nelson om dit te kunnen doen. Samengevat, Paul Nelson’s nieuwe album ontroert, verschroeid in zijn vaak stille intensiteit en betovert overal. “ 'Over Under Through', the new release of Paul Nelson, has something that is simply offensively. Is this because Nelson's songs are somewhat dark and whacky, but with an underlying hope. Several talented musicians helped Nelson to do this. In summary, Paul Nelson's new album thrills, adust in his often silent intensity and fascinates everywhere… “ - esc for www.rootstime.be Eric Schuurmans
Secret
Go Down Ezekiel Album track list: Album line-up: Discography PAUL JONES:
|
||||||||
|
||||||||